Ήταν πριν από μερικές ημέρες όταν ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ο CEO του Facebook, ανακοινώνοντας τη μετονομασία της εταιρίας του σε Meta, περιέγραψε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι θα επικοινωνούν μέσω των άβαταρ τους σε εικονικές αίθουσες που θα αναπαριστούν με απόλυτη πιστότητα τους χώρους εργασίας τους ή και άλλους των δραστηριοτήτων τους.
Ακόμη, περιέγραψε έναν κόσμο «επαυξημένης πραγματικότητας» όπου, για παράδειγμα, τα άβαταρ των μαθητών θα αγγίζουν τα δαχτυλίδια του Κρόνου με τους ίδιους να νιώθουν την αίσθηση των σωματιδίων του πάγου στα δάχτυλά τους.
Το metaverse δεν είναι… κάτι νέο
Είναι αυτός ένας κόσμος εφικτός; Κατ’ αρχάς, δεν είναι καινούργιος. Όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιάννης Δελληγιάννης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Τεχνών, Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου, το Μeta αποτελεί ένα τομέα έρευνας ο οποίος υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια σε επίπεδο οράματος. Τον όρο metaverse (μετασύμπαν), τον συναντά κανείς για πρώτη φορά στη νουβέλα επιστημονικής φαντασίας «Snow Crash» του Νιλ Στίβενσον που κυκλοφόρησε το 1992. Εκεί περιγράφεται πώς η χρήση του διαδικτύου και της εικονικής πραγματικότητας μπορεί να εξελιχθεί στο μέλλον. Και σήμερα; «Η γνώμη μου είναι πως οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για την…
